Вручение 2 июня 2014 г.

Жюри: философ Валентин Акудович, писатель Владимир Орлов и Ольгерд Бахаревич, литературовед Тихон Чернякевич, председатель союза белорусских писателей, редактор журнала «Глагол» Борис Петрович, поэт и руководитель ПЕН-Центра Андрей Ходанович, переводчица Малгожата Бухалик, директор Польского Института в Минске Петр Казакевич, переводчик, президент польского ПЕН-клуба Адам Поморский и Чрезвычайный и Полномочный Посол Республики Польша в Республике Беларусь Лешек Шерепка (почётный председатель жюри).

Страна: Беларусь Место проведения: город Минск Дата проведения: 2 июня 2014 г.

Премия имени Ежи Гедройца

Лауреат
Ігар Бабкоў 3.9
Гэта гісторыя пра адну менскую кавярню. Расповед пра трох герояў, якія патрапляюць у яе напрыканцы васьмідзесятых і адтуль не выходзяць.
Тры сябры: паэт, змагар, спявачка. Кожны з іх, пражываючы эпохі, трымаецца свайго выбару.
Паэт застаецца сярод шаманства словаў. Змагар ідзе да канца, хаця й разумее, што ў гэтым спектаклі больш няма за што змагацца. Спявачка хоча знайсці музыку кону і з ёй супасці.
З іншага боку, ёсць другі план. Метафізічны. З гэтай перспектывы перад намі — алхімічная гісторыя пра mysterium coniunctionis, магічны тэатр душы, персанажы якога прыбраныя ў вопратку часу.
Раман пра месцы, у якія мы патрапляем, і месцы, у якіх мы застаемся.
Артур Клінаў 4.3

Второе место.

Кніга прадстаўляе сабой шчыры і праўдзівы аповед пра бурапеннае жыццё самага, бадай, багемнага месца творчага Мінску — галерэю “Ў”.
Вінцэсь Мудроў 4.5

Третье место.

"Багун" Вінцэся Мудрова - першая кніга адноўленага "Полацкага ляда".
Уладзіслаў Ахроменка 4.8
27 гарадскіх міфаў, легенд і апокрыфаў пра герояў, якія нас змянілі. “Дзед Талаш, Дзмітрый Шастаковіч, Кім Ір Сэн, Уладзімір Мулявін, Жак-Іў Кусто, а таксама акцёры, рэжысёры, музыкі, мастакі, мянты, цэнзары і камітэтчыкі, імёны каторых так і не захаваліся для нашай мастацкай спадчыны”, — пералічвае герояў кнігі Ахроменка. “Музы і свінні” ўжо параўноўваюць з велераўскімі “Легендамі Неўскага праспекта”.
Адам Глобус 3.2
"У кнігу Адама Глобуса ""Казкі пра дарослых склалі не толькі казкі, але і фантазіі"". У сваіх казачных кнігах Глобус стварае вельмі прыцягальны, густанаселены таямнічы свет. Героі гэтай кнігі — людзі і істоты розных заняткаў і нацыянальнасцяў, захапленняў. І іх хвалюе не толькі тое, каб хутчэй кагосьці з'есці ці нашкодзіць, яны хочуць змяніць культурную парадыгму. (Уладзімір Арлоў)"
Сяргей Дубавец 4.2
Аўтар разглядае абсурдныя павароты беларускага лёсу, якія кожнага разу пачынаюцца з падмены словаў. Варта, напрыклад, вайсковую падрыхтоўку назваць ваеннай, як гэтая вузкаспэцыяльная справа, датычная выключна армейскага кантынгенту, ператвараецца ва ўсенародную падрыхтоўку да вайны, якая тычыцца кожнага і ўсіх. Падмена назваў і сэнсаў — скразная тэма кнігі.
Аляксандар Л. 3.9
Кніга Аляксандра Л. “Зкімбы-зымбы” ўяўляе з сябе суплёт разнажанравых эсэ: тут і аповеды пра сям’ю, і разгляданне каранёў радаводнага дрэва, і згадкі пра ранняе дзяцінства (першы раздзел), і гісторыі са станаўлення прафесійнай дзейнасці.
Знакамітыя асобы, з якімі цягам жыцця сустракаўся і працаваў аўтар, паказваюцца ў адмысловых дэкарацыях (не можа быць тэатра больш праўдзівага за жыццё) у святле ўспамінаў, у розных месцах, часах, краінах і гарадах.
Мастакі, фатографы, рэжысёры, пісьменнікі, грамадскія дзеячы, якія яшчэ жывуць і ствараюць або ўжо адышлі — кожнаму з іх, сяброў і калегаў, у кнізе надаецца ўвага. Найноўшасць незаўважна пераплятаецца з успамінамі шматгадовай даўніны.
Асобнае месца ў кнізе Аляксандра Л. адведзенае Васілю Быкаву, з якім аўтар кантактаваў, ліставаўся. Былі зробленыя шматлікія матэрыялы на радыё “Свабода” з удзелам Васіля Уладзіміравіча. У выданні можна азнаёміцца з інтэрв’ю пісьменніка розных гадоў, з аповедамі, многія дэталі якіх раскрываюць жыццё Быкава ў эміграцыі.
Кацярына Оаро 4.0
Дэбютная кніга Кацярыны Оаро - шчырая і эмацыйная аповесць пра жыццё маладой дзяўчыны, якая працуе журналісткай. Гісторыя здзіўленняў і расчараванняў, сталення і асабістага выбару ў пазнавальных дэкарацыях сучаснага Мінска.
Наталка Харытанюк 2.9
Другая кніга ўсё яшчэ маладой літаратаркі Наталкі Харытанюк – пра жыццё як вайну густаў. Раман задумваўся ў час, калі аўтарка сама патрапіла пад абстрэл у гэтай вайне, але не здалася.
Думка пра магчымасць здацца, прыняць розныя праўды і мілую адноснасць як новую веру так і не прыйшла ёй да галавы. Унутраны стрыжань застаўся стрыжнем. Туга за гераічным – тугой.

Як ва ўсякім метафізічным дэтэктыве, у “Смерці лесбіянкі” ўсё пачынаецца са злачынства. Хаваючыся ад праклёну, які мусіць спраўдзіцца да канца года, наратарка ў апошнія дні снежня ўцякае ў Полацак, да сваёй цёткі, дэкана філалагічнага факультэта. У гэты самы час у бібліятэцы факультэта знаходзяць труп…

Кожны з персанажаў вядзе сваё следства. Мае сваіх падазраваных. Шукае сабе алібі. Разгадка ж адна і да невыноснасці простая.