Алесь Наварыч — об авторе

Предложить изменения

Анатацыя абяцае «вострасюжэтны твор, прасякнуты духам авантурызму і ўзбагачаны любоўнай раманнай інтрыгай, запрашае чытача ў час паўстання 1863—1864 гадоў». Але твор пачынаецца незвычайна, з аповеду пра тое як чалавек седзючы ў клетцы пакусаў ваўкоў, якія знаходзілісь звонку і назіралі за чалавекам. Дзіўна і падобна на казку ці наогул на фэнтэзі. Толькі аўтар падыйшоў да справы хітра. Дастаткова напісаць: «Калі паважаны чытач лічыць вышэйапісаныя падзеі неверагоднымі, ён не памыляецца. Усе сумненні, што гэта прыдумкі, нацяжкі, незацугляная фантазія аўтара, - абсалютна правільныя. Так не было і не магло быць. Усё было зусім па-іншаму» і справа выпраўлена. Усё не так і ўсё не тое. Воўк па мянушцы Інсургент у сюжэце прысутнічае, але ён там не галоўны персанаж.

Сюжэт разгортваецца вакол…

Гэта менавіта тая літаратура, якую варта зараз праходзіць у школе, каб вучні хаця б з мінімальнай цікавасцю ставіліся да беларускай літаратуры. Хоць гэта гістарычны раман, які апавядае нам пра 19 стагоддзе, але ён напісаны настолькі свежай і сучаснай мовай, што школьніку будзе не сумна чытаць. А часам прыйдзецца зазірнуць у слоўнік па некаторыя асабліва сакавітыя беларускія словы. Чаго толькі варты раздзел з апісаннем птушак! Нібыта ты чытаеш падручнік па захапляльнай арніталогіі

Гэты раман паказвае нам так званую "альтэрнатыўную" гісторыю паўстання 1863 г., аўтарскае бачанне яе. Ёсць у гэтым творы крыху ад постмадэрнізму: аўтар вядзе нейкую гульню з чытачом, перастаеш разумець, што прымаць дакладна, чаму верыць, а што не прымаць на веру. Нават храналагічна раман не паслядоўны, аўтар…