Франц Сивко — о писателе
- Родился: 3 мая 1953 г. , д. Вята, Миорский р-н, Беларусь
Биография — Франц Сивко
Франц Сивко родился 3 мая 1953 года в деревне Вята Миорского района. Белорусский прозаик и публицист.
Закончил филологический факультет БГУ. Работал учителем, заместителем директора школы по учебно-воспитательной работе, корреспондентом-организатором в системе пропаганды художественной литературы Союза писателей, стильредактором в редакции областной газеты, преподавал белорусский язык в Витебском технологическом университете. В 1999–2009 гг. являлся председателем Витебского областного отделения Союза белорусских писателей.
Автор нескольких книг прозы, двух методических разработок по белорусскому языку для студентов нефилологических специальностей, многочисленных публикаций в…
КнигиСмотреть 12
Библиография
Титулы, награды и премии
Лауреат региональной литературной премии имени Владимира Короткевича.
Лаўрэат прэміі "Гліняны Вялес" (2015) за кнігу «Плебейскія гульні».
Премии
РецензииСмотреть 4
14 октября 2017 г. 12:48
155
5
Прозу Франца Сіўко няцяжка пазнаць. І не толькі па яе стылістычных асаблівасцях, але і па змесце, і па нейкім аўтарскім тэмбры гучання. Не сказаць, што яе лёгка чытаць, але калі вы з галавой акунецеся ў літаратурны свет гэтага віцебскага пісьменніка, то ўражанне трымаецца доўга і з’яўляецца жаданне прачытаць штосьці ў гэтага аўтара яшчэ.
Вядомасць Францу Сіўко прынесла аповесць “Удог”. Якая пад кніжнай вокладкай выйшла ў 2001 годзе. Затым з’явіўся цэлы шэраг цікавых празаічных зборнікаў. І “Плебейскія гульні” добра ўпісваецца ў гэты ганаровы спіс.
Кніга складаецца з трох аповесцяў – аднайменнай з назвай зборніка, а таксама “Дзве вясны дзяцей Прыяпа” і “Цымант”. Аповесці досыць розные перш за ўсё па змесце.
“Дзве вясны дзяцей Прыяпа” – гэта расповед пра год жыцця вёскі Дварчаны на поўначы…
24 августа 2018 г. 14:29
305
5
Кніга гэтая незвычайная, хаця б таму, што яна ўпершыню пад адну вокладку аб’яднала эсэ празаіка, напісаныя ў розныя гады. У ранейшых ягоных кнігах друкавалася пераважна мастацкая проза. А як вядома, эсэ такі літаратурны жанр, дзе наратар непасрэдна атаясамляецца з аўтарам, то-бок галоўным героем эсэ з’яўляецца ўласна сам пісьменнік, і ў гэтых тэкстах ён дзеліцца развагамі, назіраннямі, адкрыццямі, высновамі і г.д. Дык вось, усе свае галоўныя развагі, назіранні, адкрыцці, высновы, за ўсе мінулыя гады, пісьменнік і выклаў у гэтых эсэ. У кнізе закранаюцца найбалючыя пытанні, з якімі аўтар сутыкаўся ў сваім жыцці – ад развагаў пра жыццё і смерць, да праблемаў беларускай мовы; ад уласнага разумення місіі літаратуры, да асэнсавання паняцця даравання; ад дзіцячых успамінаў, да апісання…